Akapit wydawcy: Rebelianci 2019

Zebrali się w Gdańsku rebelianci.

Wcześniej znani z miłości do Konstytucji RP.

W 21 punktach opisali plan rozbicia państwa polskiego.

Z partyjną premedytacją wynikającą z kalendarza wyborczego.

Dzielnicowi władcy w delegacjach opłacanych z ich miejskich budżetów.

Chciwi większej władzy i majątku państwowego.

Zbędną ogłaszają kontrolę zwierzchnią, krępuje ona bowiem swawole lokalne.

Obiecują wszystkim ciepłą wodę w kranie władzy nad kranem nie oddając.

Zapowiadają łupienie obywateli w zamian za swój dostatek. Liczne nowe podatki i narzędzia represji ubezpieczyć mają stan ich posiadania.

Drwiny te ogłaszają w stanie partyjnego wzdęcia, uwłaszczając się na rekwizytach historycznych niestosownych do politycznego cynizmu, który nimi powoduje.

Czynią to bowiem nie po to, by poprawić dostęp do publicznej służby zdrowia, którą, jak na Pomorzu, a w Gdańsku w szczególności, sprywatyzowali uprzednio, a teraz chcieliby sprywatyzować składkę obywateli.

Czynią to po to, by ustrój władzy centralnej osłabić, a swój umocnić. Polska tak zdekomponowana ucieszy sąsiadów ze wschodu i zachodu, liczne lokalne konfraternie władzy kierować się będą własną racja stanu, nie zaś polską. Pojawią się targowiczanie, których jeszcze nikt nie zna...

Warcholstwo w Gdańsku proklamowane ma wymiar niekonstytucyjny. Art. 3 ustawy zasadniczej Rzeczpospolitą Polska opisuje bowiem jako państwo jednolite a nie federację dzielnic gminnych. Nadzór nad funkcjonowaniem samorządu powierza prezesowi rady ministrów, ten zaś może błądzące jego organy rozwiązać.

Wnioskować należy, że delikt konstytucyjny ogłaszany przez Dulkiewicz, Karnowskiego, Struka, Zdanowską, Jaśkowiaka i innych będzie przedmiotem troski Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Ścinanie głów rokoszanom nie jest bowiem modne w demokracji. Przykład z Katalonii nie wyklucza jednak wtrącania do lochów.

Marek Formela