Akapit wydawcy: Demokracja fok

Prezydent Gdańska pojechał do Lizbony oglądać foki, choć na Hel jest bliżej. Znowu był też w Brukseli, bo tam z kolei troszczy się o demokrację międzyludzką.

Demokrację gdańską uprawia po swojemu z czego jest dumny. Udział w gdańskim tygodniu demokracji jednym się opłaca, innych się wyklucza. Rodzinę demokratyczną tworzą przedstawiciele tego samego środowiska, które ulepiło POmorski zaułek władzy. Zawsze lepiej pogawędzić ze Zdanowska, Dutkiewiczem, Karnowskim czy Truskolaskim niż biedzić się z jakimś prawicowcem Demskim lub socjalistą Matyjaszczykiem, z Częstochowy na domiar złego.

Pojęcie jako takie o demokracji mają też w niektórych pismach, ale nie wszystkich. Mądrość taka spłynęła na Newsweek, Wyborczą, TVN. Reszta kronikarzy dnia w tej sprawie ma ograniczony rozum. Cóż tam wie o demokracji taki Kuchanny który wymyślił "Budynia"? Jaki autorytet mogą mieć Warzecha, Skwieciński czy też Zaremba. Tak zmodyfikowana demokracja smakuje w Gdańsku najlepiej.

Jak napisał U. Eco, to nie wiadomości czynią gazetę, to gazeta czyni wiadomości. To nie demokracja wyniosła Adamowicza, to Adamowicz oglądając foki w Lizbonie czyni demokrację pełniejszą.

Po to jest Gazeta Gdańska, lat już ponad 10 bez przerwy i z numerem 500 na grzbiecie, żeby foki w Lizbonie nie były ważniejsze od fok na Helu.
Odrębność ta nie jest w dzielnicy pomorskiej częsta, więc tym bardziej cenna. Stawiając foki na Helu przed fokami w Lizbonie chronimy gdańską demokrację przed zwyrodnieniem. Pielęgnujemy bowiem inny punkt widzenia.

Powinno to ucieszyć ogół, choć martwić niektórych.

Marek Formela