Akt oskarżenia przeciw byłemu ministrowi Skarbu Państwa

Przeciwko Emilowi Eugeniuszowi W., byłemu ministrowi Skarbu Państwa, prokurator Wydziału V do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, pod koniec grudnia 2013 r. skierował akt oskarżenia, zgodnie z właściwością miejscową do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieście w Warszawie.

Emil Eugeniusz W. oskarżony jest o to, że: w okresie od 18 marca 1999 roku do 05 listopada 1999 roku, w Warszawie, pełniąc funkcję Ministra Skarbu Państwa i nadzorując przebieg prywatyzacji Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń SA, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez Eureko B.V. oraz Big Bank Gdański SA, nie dopełnił obowiązków związanych z ochroną interesów Skarbu Państwa.

Odstąpił od negocjacji równoległych z dwoma oferentami, to jest firmą AXA oraz Konsorcjum Eureko B.V. i Big Banku Gdańskiego SA, prowadząc negocjacje wyłącznie z drugim z oferentów, pomimo niezrealizowania w okresie tzw. wyłączności negocjacyjnej jednego z celów określonych w stanowisku Ministra Skarbu w dniu 21 września 1999 r.,dla których ta wyłączność została przyznana, a mianowicie wyegzekwowania akceptacji zasadniczych elementów umowy sprzedaży akcji, co powinno obejmować między innymi ustalenia w zakresie ładu korporacyjnego i zarządzania spółką, nie podjął decyzji o negocjacjach równoległych, do czego był zobligowany na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1997r., w sprawie szczegółowego trybu zbywania akcji Skarbu Państwa, zasad finansowania zbycia akcji oraz formy zapłaty za te akcje. Naruszył też zasady uczciwości i konkurencyjności w prowadzonej prywatyzacji, poprzez zaniechanie skierowania zapytania do oferenta – firmy AXA o stanowisko i wpływ na cenę oferowanych akcji, w sytuacji uzyskania roli inwestora strategicznego posiadającego poziom uprawnień znacznie wyższy niż wynikający z posiadanego pakietu akcji. Ponadto odłożył kwestię ustalenia zakresu wpływu Konsorcjum Eureko B.V. i BIG Bank Gdański SA, na zarządzanie PZU SA, do tej fazy negocjacji, która nastąpiła po ustaleniu ceny za akcje Spółki, a następnie doprowadził do przyznania - w umowie sprzedaży akcji Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń SA z dnia 5 listopada 1999 r. Konsorcjum Eureko B.V. i Big Banku Gdańskiego SA uprawnień, których charakter – w zestawieniu ze statutem PZU SA stawiał Konsorcjum w pozycji inwestora strategicznego, w tym: poparcia Sprzedającego dla zamiaru Eureko wystąpienia do właściwych organów w celu otrzymania odpowiednich zgód i zezwoleń na zwiększenie posiadanego przez Eureko pakietu akcji PZU SA do 50 proc. kapitału akcyjnego Spółki (art. 5 §1 pkt.2umowy), zadeklarowania, iż Minister Skarbu Państwa nie zamierza sprzedawać strategicznego pakietu akcji PZU SA innemu niż konsorcjum Eureko inwestorowi strategicznemu oraz przyjęcia, że każda sprzedaż przez Ministra Skarbu Państwa w obrocie publicznym jednemu inwestorowi pakietu akcji Spółki przekraczającego 5 proc. kapitału akcyjnego Spółki, będzie wymagała uprzedniej zgody Konsorcjum Eureko B.V. i Big Banku Gdańskiego (art. 3 § 1 pkt. 3 umowy), zobowiązania się przez Ministra Skarbu Państwa do wprowadzenia do Statutu PZU  SA ograniczeń prawa głosu z akcji dla akcjonariuszy innych niż Eureko, Big Bank Gdański i Skarb Państwa oraz wyrażenia poparcia dla zamiaru zwiększenia przez Eureko pakietu posiadanych akcji Spółki do 50 proc. kapitału akcyjnego PZU SA (art. 5 §1 pkt. 1 umowy), przyznania uprawnień dla Konsorcjum w zakresie obsadzania władz Spółki, większego niż wynikające proporcjonalnie z faktu nabycia 30 proc. akcji (art. 3 §1 pkt. 3 i art. 5 § 1-2 oraz załącznik 7 umowy),czym działał na szkodę interesu publicznego poprzez zaniechanie podjęcia działań, które dałyby możliwość uzyskania wyższej ceny za sprzedawane akcje PZU SA, wybór w procesie prywatyzacji PZU SA oferty, która nie była najkorzystniejsza i która nie spełniała najpełniej celów i oczekiwań Skarbu Państwa oraz potrzeb spółki a także przyjęcie niekorzystnych dla Skarbu Państwa postanowień umowy sprzedaży akcji PZU SA z dnia 05 listopada 1999 r., które przyznawały Konsorcjum Eureko pozycję współkontroli tj. poziomu uprawnień znacznie wyższego niż wynikający z wielkości posiadanego pakietu, tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 i 2 kk3.

Śledztwo w niniejszej sprawie prowadzili funkcjonariusze gdańskiej Delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, pod nadzorem prokuratora Wydziału do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji, Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku. W dniu 10 stycznia 2005 roku, Zastępca Prokuratora Generalnego przekazał do Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku akta trzech śledztw, prowadzonych dotychczas w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie, dotyczących podejrzeń nieprawidłowości i malwersacji finansowych związanych z procesem prywatyzacyjnym PZU SA. Po rozpoznaniu szeregu wątków obocznych, zakończonych odrębnymi decyzjami procesowymi, w dniu 03 lutego 2010 roku, prokurator skierował do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie akt oskarżenia przeciwko Emilowi W., oskarżając o popełnienie przestępstwa z art. 231 § 1 i 2 kk i jednocześnie wystąpił do Sądu Apelacyjnego w Warszawie o przekazanie sprawy do rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Warszawie,z uwagi na jej zawiłość i szczególną wagę. Sąd Apelacyjny w Warszawie uwzględnił wniosek prokuratora i 25 maja 2010 roku przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie, jednak Sąd Okręgowy w Warszawie, nie podejmując merytorycznego rozpoznania sprawy, postanowieniem z 14 grudnia 2011r., zwrócił sprawę prokuratorowi, w celu uzupełnienia śledztwa i usunięcia istotnych braków postępowania:, a w szczególności dokonania brakujących tłumaczeń dokumentów sporządzonych w językach obcych, uwierzytelnienia dokumentów, przedstawienia dokumentów w czytelnej postaci, a także dokonania faktycznej analizy m.in. zestawień połączeń telefonicznych oraz zestawień transakcji bankowych oraz zmniejszenia ilości dokumentów przedstawionych do przeprowadzenia na rozprawie. Po wykonaniu zaleceń Sądu, prokurator skierował niniejszy akt oskarżenia.
Materiał dowodowy jest zawarty w 103 tomach akt głównych i w 356 tomach załączników.

Prokurator oskarżył Emila W. o popełnienie przestępstwa stypizowanego w art. 231§1i2kk, to jest o niedopełnienie obowiązków ciążących na funkcjonariuszu publicznym, Ministrze Skarbu Państwa, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez konsorcjum Eureko B.V. i Big Bank Gdański SA, gdyż zgodnie z art. 115 § 4 kk korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego.

Obowiązki ciążące na Ministrze Skarbu wynikały między innymi z: Konstytucji RP (Minister Skarbu Państwa, jako członek Rady Ministrów, zgodnie z art.146ust. 4 pkt. 4 Konstytucji RP, powinien chronić interesy Skarbu Państwa),Ustawy z 04 września 1997 r. o działach administracji rządowej (w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 04 września 1997 r. o działach administracji rządowej wskazano, że dział Skarbu Państwa obejmuje sprawy dotyczące gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, w tym prywatyzacji przedsiębiorstw, jak również ochrony interesów Skarbu Państwa),
Oskarżonemu grozi kara pozbawienia wolności od roku do lat 10 i kara grzywny.

Wła-49
Źródło: Mariusz Marciniak, rzecznik prasowy, prokurator prokuratury apelacyjnej w Gdańsku.