Marian Szajna niepokorny radny Sejmiku Pomorskiego

Wyjątkowo niepokornym i uciążliwym dla władz samorządowych jest Marian Szajna, radny Sejmiku Województwa Pomorskiego. Działając na podstawie art. 23 ust.1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa, jest autorem wielu interpelacji wnoszonych do wojewódzkich władz samorządowych. W 2010 roku złożył ich 5, w kolejnych latach 10, 13 i 8. W roku 2014 złożył już 5 interpelacji w bardzo istotnych sprawach związanych z życiem mieszkańców Pomorza.

Urodzony w Bieszczadach w 1949 roku, absolwent Politechniki Gdańskiej, Wydziału Elektroniki (inżynier elektronik) i Podyplomowych Studiów Organizacji i Zarządzania w Budownictwie. Przedsiębiorca budowlany, obecnie prowadzi własną działalność gospodarczą w branży budowlanej. W latach 1991-1993 wiceprezydent Gdańska.

W Sejmiku jest przewodniczącym Komisji Samorządu i Bezpieczeństwa Publicznego, a także członkiem Komisji Współpracy Międzyregionalnej i Zagranicznej. Uzyskał mandat Radnego Sejmiku z okręgu nr 3, obejmującym Gdańsk. Członek Prawa i Sprawiedliwości.

Niedawno złożona interpelacja dotyczy wydłużenia usług przewozowych Pomorskiej SKM w kierunku Tczewa, a co za tym idzie powstaje pytanie, czy Marszałek Pomorski w podejmowanych działaniach inwestycyjnych dla tego celu, przewiduje uwzględnienie oczekiwań mieszkańców Oruni? Sprawa dotyczy przejazdów i przejść pieszych przez tory kolejowe na odcinku Oruni, aż do Pruszcza Gdańskiego. W ocenie radnego Szajny wydaje się zasadne, aby w ramach tego dobrego projektu zniwelować uciążliwości związane z przedzieleniem Oruni Dolnej na dwie części, praktycznie bez możliwości przemieszczania się bez ograniczeń społeczności lokalnych, gdańszczan, przyjezdnych i zainteresowanych prowadzących działalność gospodarczą na tych terenach. Najwięcej obaw budzi wydłużona droga dojazdów pojazdów służby zdrowia.

Radny Szajna otrzymał odpowiedź enigmatyczną: „W przyszłości kolej do Pruszcza Gd. i Tczewa powinna funkcjonować w podobnym układzie jak obecnie pociągi PKP SKM w Trójmieście sp. z o.o. do Wejherowa, tj. z częstotliwością odpowiednią dla dużych aglomeracji miejskich. Żeby tak się stało na pewnych odcinkach będzie konieczna budowa dodatkowych torów. Na pewno pojawi się problem kolizji linii kolejowej z ciągami drogowymi i pieszymi w obszarze zurbanizowanym. Swobodne przemieszczanie się może być zatem utrudnione. Zgadzam się w pełni z panem, że modernizacja czy budowa nowej linii kolejowej nie powinna pogarszać jakości życia mieszkańców. Uważam więc, że na etapie planowania szczegółowe ustalenia winny być zawsze przeprowadzane pomiędzy właściwą jednostką samorządu lokalnego (np. Miasto Gdańsk) a zarządcą infrastruktury (np. PKP PLK) lub innym podmiotem realizującym projekt”.

Kolejna interpelacja dotyczy kontrowersyjnej sprzedaży nieruchomości przy ulicy Długi Targ, w której Szajna poprosił o przedstawienie w jaki to sposób zostały zagospodarowane środki pieniężne w wysokości 5,4 mln zł pozostawione przez inwestora chcącego zakupić 10 kamienic na Długim Targu nr 1-10 w Gdańsku. Otrzymał odpowiedź, iż „potencjalny nabywca nieruchomości nie dopełnił w terminie zobowiązań określonych w umowie warunkowej sprzedaży nieruchomości z dnia 30 kwietnia 2013 r. i w związku z tym wpłacone przez niego środki pieniężne w kwocie 5,4 mln zł, interpretowane jako zadatek, nie podlegają zwrotowi. Agencja Rozwoju Pomorza  S.A. jest uprawniona do zachowania ww. kwoty w całości. Środki te zostały ujęte w Rachunku Zysków i Strat ARP S.A. w pozycji pozostałe przychody operacyjne. Z informacji uzyskanych od Zarządu Spółki wynika, że ww. środki zostały ulokowane na bankowej lokacie terminowej z 6 miesięcznym terminem kapitalizacji odsetek”.

Nagłośnioną przez media była też sprawa skażonej ziemi HCB przywiezionej z Ukrainy przez Port – Servis, a składowanej w nadmiarze w żwirowni Ełganowo. Szajna interpelując w tej sprawie, poprosił też o podanie harmonogramu zapobiegawczych działań. Uzyskał odpowiedź, że w dniu 28 marca 2013 r. wszczęte zostało z urzędu postępowanie w sprawie cofnięcia bez odszkodowania przez Marszałka Województwa Pomorskiego decyzji Starosty Gdańskiego z dnia 29 sierpnia 2011 r. zezwolenia na prowadzenie odzysku odpadów innych niż niebezpieczne. W dniu 30 kwietnia 2013 r. firma „PIOTR – BET & MICH – BUD I” Sp. z o. o została wezwana do zaniechania działań niezgodnych z ww. decyzją Starosty Gdańskiego oraz usunięcia wszelkich naruszeń wywołanych nieprawidłowym stosowaniem zapisów ww. zezwolenia.

Marian Szajna na początku 2014 roku poprosił władze samorządowe o podanie ostatecznego terminu wykonania zabezpieczenia eliminującego nadmierną prędkość, a w konsekwencji uniknięcia wypadków (niestety też śmiertelnych) na odcinku tzw. Góry Rekowskiej drogi wojewódzkiej 216. Radny nadmienił, że wyżej wspomniany problem był omawiany na posiedzeniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Bezpieczeństwa Publicznego sejmiku pomorskiego, na którym to przedstawiono deklaracje z terminami rozwiązującymi tą kwestię. Żadne jednak z deklarowanych terminów nie zostało dotąd dotrzymane.

Odpowiedź była równie enigmatyczna jak w przypadku opisywanych powyżej przejść dla pieszych w Oruni. Tym razem po opisie zabiegów biurokratycznych na koniec stwierdzono: „Niezwłocznie po skompletowaniu wymaganych dokumentów zostaną one przesłane do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego w Warszawie. Następnie koniecznym będzie uzyskanie aprobaty i wyznaczenie standardów sprzętu przez Centrum Automatycznego Nadzoru nad Ruchem GITD w Warszawie. Szacunkowy koszt wybudowania niezbędnych urządzeń budowlanych został określony na 200 – 300 tys. zł, stąd koniecznym jest zachowanie pełnej staranności na etapie uzgadniania i przygotowania zadania”.
W załączeniu tej odpowiedzi dołączono kserokopie pisma Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego oraz negatywną opinię Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku.

W tym roku Szajna złożył również interpelację w sprawie wysokich wynagrodzeń prezesów sprywatyzowanych pomorskich szpitali. Otrzymał odpowiedź, że wszystko jest w normie (średnia wynosi około 15 tys. zł miesięcznie), a to co podają media jest wysoce zawyżone.

Wła-49