Kayah Ambasadorem Bursztynu

W starej hali Stoczni Gdańskiej, podczas gali bursztynu, prezydent miasta Gdańska Paweł Adamowicz dokonał namaszczenia nowej Ambasador Bursztynu. Sprawowania tej funkcji, na okres dwóch najbliższych lat, podjęła się Kayah, piosenkarka i autorka tekstów.

Dotychczas ten tytuł piastowały Lidia Popiel, znana fotograf i modelka (2007-2009) oraz Monika Richardson (2010-2012).

- Bardzo mi się podoba to nowoczesne spojrzenie na bursztyn. Dzięki takim imprezom jak właśnie ta, bursztyn ma szansę przestać kojarzyć się z kiczowatą pamiątką sprzedawaną na stoiskach w nadmorskich miejscowościach - powiedziała Kayah. - Zostałam ambasadorem bursztynu, bo jestem wygadana. No i umiem godnie go prezentować. Wcześniej wiele o nim czytałam. Wiem nawet, że największy okaz waży ponad 10 kg. Swoje promowanie bursztynu opiszę w książce, co powinno być w miarę ciekawe - zapewniła Kayah.

Po takich zapowiedziach Kayah otrzymała z rąk prezydenta Adamowicza wieczne złote pióro celem napisania swoich bursztynowych wspomnień oraz dostała bursztynową kolię. Wkładając ją przez głowę, Kayah powiedziała: - Nie wiem, czy przejdzie mi ta kolia przez nos.

A to zostało przez większość gości skwitowane gromkim śmiechem.

W ramach Amberif Design Award 2013, jury poddało ocenie 152 prace nadesłane na konkurs pod hasłem „Simply a ring” przez 110 autorów z 17 krajów: Australii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Izraela, Niemiec, Norwegii, Polski, Rosji, Słowacji, Wielkiej Brytanii i Włoch.

Podczas gali wręczono główną nagrodę w wysokości 10 tys. zł, ufundowaną przez prezydenta Pawła Adamowicza. Otrzymała ją praca nr 528624, autorstwa Bożeny Czarneckiej. Pięcioosobowe jury z przewodniczącą Caroline Broadhead, wykładowcą projektowania biżuterii w Central Saint Martins College of Arts and Design, Londyn, doceniło płynny charakter pracy. Autorka utrzymała spontaniczność procesu tworzenia do tego stopnia, że praca budzi pytanie o sposób jej wykonania. Użycie karmelu, który jest łudząco podobny do bursztynu w kolorze i przejrzystości, jako materiału bazowego, w którym zatopione zostały drobiny bursztynu, było znakomitym zaskoczeniem. Praca ta odwraca również pojęcie inkluzji, w tym przypadku to sam bursztyn staje się inkluzją. Kolejna niespodzianka, to możliwość zjedzenia, czyli konsumpcji pierścionka. Mamy więc kolejne odwrócenie, tym razem dotyczące koncepcji trwałości biżuterii.

Nagrodę bursztynową ufundowaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników w postaci 1 kg bursztynu otrzymała Angelina Stoykova za pracę nr 130777. Praca ta odnosi się do tematu konkursu w sposób bardzo świeży i kreatywny. Użycie bandaża, który może nawiązywać do pojęcia opieki i ochrony, stało się oryginalnym sposobem na przytwierdzenie kamienia do pierścionka, a także środkiem ekspresji emocjonalnej. Na pozór bardzo proste połączenie elementów otwiera cały wachlarz możliwych reakcji emocjonalnych.

Nagrodę srebrną w postaci 1 kg srebra otrzymał Bogdan Dowlaszewicz za pracę nr 050210. Jury doceniło dowcipne zastosowanie w pierścionku korka do wanny. Dzięki temu powstało doskonałe zestawienie idei wysokiej i niskiej, w którym potencjał biżuterii wypływa z osobliwości kontekstu.

Wła-49
Fot. Włodzimierz Amerski