Danka Jarzyńska - gdańska rzeźbiarka nagrodzona w Paryżu

W Paryżu ogłoszono wyniki Międzynarodowego Konkursu NanoArt im. Tadeusza Malińskiego, polskiego uczonego, eksperta medycyny, chemii, farmakologii, pioniera nanomedycyny. III edycja konkursu organizowanego przez paryską Galerię Roi Doré, znanej z organizacji w 2014 roku słynnej wystawy Jana Lebensteina, zakończyła się wielkim sukcesem artystów z Gdańska. III nagrodę zdobyła rzeźbiarka z Gdańska, absolwentka gdańskiej ASP - Danka Jarzyńska, studentka prof. Wojciecha Sęczawy, a wyróżnienie Bartłomiej Błażejowski z Gdyni - wiceprezes Zarządu Gdańskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. W finałowym etapie konkursu swoją prace prezentował jeszcze jeden gdańszczanin, rzeźbiarz na stałe mieszkający w Paryżu Witek Pyzik. Danka Jarzyńska jest autorka projektu nagrody „Bursztynowy Obiektyw”, przyznawanej przez Radę Programową TVP Gdańsk, dla najlepszego jej dziennikarza. Z laureatką trzeciej nagrody Konkursu NanoArt im. Tadeusza Malińskiego, Danką Jarzyńską rozmawia Stanisław Seyfried.

Konkurs organizowany jest przez Galerię Roi Doré mieszczącą się przy 6, rue Sainte Anastase w Paryżu w sąsiedztwie Muzeum Picassa. Wydarzenie objęte jest honorowym patronatem Ambasady RP w Paryżu, Ohio University (USA), Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata w Warszawie. Prof. Tadeusz Maliński jest światowej sławy ekspertem z zakresu medycyny, farmakologii i chemii, pionierem nanomedycyny dwukrotnie nominowanym do Nagrody Nobla. Międzynarodowy konkurs wpisuje się w wielowiekową tradycję związków między sztuką a nauką. Do tegorocznej, trzeciej edycji swoje prace zgłosiło 80 artystów z 7 krajów. Ich zadaniem było stworzenie w dowolnej technice prac nadających nowy wymiar samemu pojęciu NanoArt, łącząc w sobie tak „Nano” - naukę w szerokim znaczeniu tego słowa, jak i „Art” - sztukę w klasycznym rozumieniu, czyli dzieła o znaczącej wartości estetycznej i intelektualnej. Do finału przeszło ok. 40 prac, które złożyły się na wystawę prezentowaną obecnie w galerii. 24 czerwca miał miejsce wernisaż, podczas którego ogłoszono nazwiska laureatów:

I ARTUR MAJKA od wielu lat mieszka i tworzy w Paryżu
II FABIEN YVON Francuz urodzony w Oregonie
III DANKA JARZYŃSKA rzeźbiarka z Wyspy Sobieszewskiej

wyróżnienie otrzymał BARTŁOMIEJ BŁAŻEJOWSKI  z Gdyni

- Przygotowanie tej skomplikowanej pracy musiało przy tak nowatorskim i tajemniczo brzmiącym temacie być trudne?
Danka Jarzyńska: Na konkurs NanoArt przygotowałam rzeźbę Hemocytometre. Hemocytometr to szkło mikroskopowe. Zainspirowana tym podstawowym narzędziem służącym do badań oraz pięknem polskiego granitu, w kamiennej bryle wyrzeźbiłam prostokąt o wymiarach 76x26mm (wymiary podstawowego szkła mikroskopowego) i umieściłam w nim stalową płytkę pokrytą laserowym reliefem, będącym wizualną interpretacją nanocząsteczek. Bryłę umieściłam na podstawie ze stali nierdzewnej – nawiązującej do estetyki stołów laboratoryjnych.

Danka Jarzyńska w Paryżu - Cathedrale Notre-Dam

- Jakie znaczenie dla twojej twórczości może mieć ta nagroda, niewątpliwie dająca pewność wyboru przez Ciebie artystycznej drogi?
Danka Jarzyńska: Udział w konkursie dał mi przede wszystkim nieco wiedzy w dziedzinie dla mnie dotychczas abstrakcyjnej – nanotechnologii – i dużo radości w zmierzeniu z tym tematem. To było jak przeniesienie w „chmury” przy jednoczesnym stąpaniu mocno po ziemi (poszukiwaniu odpowiedniego granitu). Od uczestników konkursu wymagane było posiadanie strony internetowej dotyczącej ich twórczości. Udział w tym konkursie zmobilizował mnie do jej stworzenia www.dankajarzynska.pl w czym pomógł mi Michał Urbański, któremu korzystając z okazji chciałabym podziękować.

Gdy poinformowano mnie, że moja rzeźba została zakwalifikowana do finału konkursu czułam się szczęśliwa i dowartościowana. Dzięki Stypendium Wydziału Kultury Urzędu Miasta Gdańska i prywatnemu sponsorowi – bardzo dziękuję – okazało się że zobaczę swoją rzeźbę w paryskiej galerii. Decyzja jury to dla mnie miłe zaskoczenie i wielka radość. Ten sukces jest ważny i mobilizujący, choć nie sądzę aby miał zrewolucjonizować moje podejście do pracy twórczej.

Dzięki pobytowi w Paryżu poznałam świetnego człowieka, artystę Witolda Pyzika, który od 30 lat mieszka i tworzy w Paryżu. Co ciekawe, studia rzeźbiarskie kończył w Poznaniu, a wcześniej uczęszczał do gdyńskiego Liceum Plastycznego. Niezwykle ciepło wspominał swoją pedagog gdańską rzeźbiarkę panią Janinę Karaczewską. Nie zabrakło nam tematów do rozmowy.

Danka Jarzyńska, Praca konkursowa - Hemocytometre, granit, 2017

Wręczenie nagrody

- Wiem, że Twoje najbliższe plany bardzo mocno związane są z miejscem zamieszkania - Wyspą Sobieszewską
Danka Jarzyńska: Aktualnie najważniejszym dla mnie wyzwaniem jest organizacja I Pleneru Rzeźby w Granicie Gdańsk – Wyspa Sobieszewska, który odbędzie się w terminie 17 września - 1 października 2017 na terenie Wyspy Sobieszewskiej w Stacji Biologicznej Uniwersytetu Gdańskiego przy ulicy Ornitologów. Jako rzeźbiarka, a zarazem wiceprezes Lokalnej Organizacji Turystycznej Wyspa Sobieszewska jestem koordynatorem i komisarzem tego przedsięwzięcia.

Gdańsk posiada bogatą tradycję rzeźbiarską, którą tworzyli nasi profesorowie Franciszek Duszeńko, Stanisław Horno-Popławski, Adam Smolana, Alfred Wiśniewski. To te postaci i ich świetni kontynuatorzy, swoją pracą dydaktyczną i twórczą utworzyli w Gdańsku bardzo istotny dla rzeźby polskiej ośrodek. Nie ma lepszego sposobu na wymianę doświadczeń i przekazywanie wiedzy niż wspólna praca, dlatego tak istotne są spotkania podczas plenerów twórczych. Planowany Cykl Plenerów Rzeźby w Granicie na Wyspie Sobieszewskiej jest w pewnym sensie kontynuacją tradycji Wdzydzkich Plenerów Rzeźby w Granicie, których niestrudzoną autorką w latach 1974–2012 jest Ewa Beyer-Formela. Przeniesienie tej imprezy na grunt Wyspy Sobieszewskiej, urzeczywistnia potrzebę realizowania wspomnianej powinności pokoleniowej będącej wyrazem szacunku dla dorobku gdańskich tradycji rzeźbiarskich.

Danka Jarzyńska, Hemocytometre, granit, 2017

Danka Jarzyńska

Cykl Plenerów Rzeźby w Granicie Gdańsk Wyspa Sobieszewska będzie odnosił się do współdziałania człowieka z naturą. Wzajemnego poszanowania trudu, piękna i siły sprawczej. Naszym zamiarem (LOT -WS) jest też zwrócenie uwagi na potrzebę przemyślanych działań, aby chaotyczna urbanizacja przestrzeni Wyspy nie zakłóciła delikatnej struktury tutejszego środowiska.

- zdjęcia z archiwum Danki Jarzyńskiej