Rozdroże Tuska: albo pałka, albo traktor...

Zanim Donald Tusk użyje w 2024 polskiej policji przeciw polskim rolnikom, a w istocie przeciw fundamentalnym interesom polskiego społeczeństwa, także tych, którzy pracują w policji, krótki flesz z historii rolniczych protestów w Nowym Dworze Gdańskim, nieopodal Sopotu, drugiego rodzinnego miasta b. przewodniczącego Rady Europejskiej, zaszczepionego na różne społeczne niepokoje brukselskimi dietami..

W maja 1999 roku na skrzyżowaniu drogi krajowej nr 7 w Nowym dworze Gdańskim protest ekonomiczny rolników organizowany przez związek zawodowy "Samoobrona" został brutalnie rozpędzony przez oddziały policji państwowej. Akcją od strony politycznej zarządzali min. spraw wewnętrznych i administracji Janusz Tomaszewski i wojewoda pomorski Tomasz Sowiński. Polała się krew, byli poważnie ranni, policjanci poturbowali przypadkowych mieszkańców osiedla w Nowym Dworze Gd., spore były też straty materialne.

Polityk Unii Wolności, wicemarszałek Senatu RP, Donald Tusk do wydarzeń w rodzinnej okolicy zachował bezpieczny dystans. Był to bowiem okres, gdy, korzystając ze służbowej hondy accord z kierowcą, realizował swoje chłopięce marzenia o kopaniu piłki na dużym boisku. Futbol w końcu, podobnie jak rolnictwo, jest doświadczeniem i społecznym, i gospodarczym.

Kopiąc piłkę gdziekolwiek z dużego palca i biegając na piętach wicemarszałek Tusk nie mógł mieć uwagi podzielnej i zajmować się rachunkami z kwintala, ceną jajka czy żywca.

Dziś musi, choć nie chce. Jeśli nie zechce, może użyć siły państwa przeciw interesom tego państwa. Konflikt nie ma już bowiem wyłącznie charakteru klasowego, ekonomicznego - ma ze względu na tzw. zielony bezład, podyktowany interesami wielkich korporacji polityczno-gospodarczych i ignorancją spikerów ekologicznej doktryny, charakter cywilizacyjny i dotyka nerwu bezpieczeństwa Polski.

Zamiast chować się za policjantem i kolczatką, zamiast symulować rozmowy, D. Tusk powinien usiąść za kierownicą pierwszego traktora - i reprezentować "obowiązki polskie".
(mf)