Mikrofon z bursztynu - "Trojan"

Śmierć Andrzeja Trojanowskiego. Znika z otoczenia świetny radiowiec o niebanalnym, magnetycznym głosie, wybitny menedżer, który głęboko odmienił Radio Gdańsk

Osobowość.

Dał lokalnej rozgłośni klarowne, konsekwentne i wartościowe przywództwo. Zadbał o jej rozwój, pokonywanie progów technologicznych, dobór dziennikarzy i współpracowników, kompozycję programu, którego siłą była sprawność informacyjna, różnorodność audycji, publicystyczna rozwaga. Był najpierwszym słuchaczem swojego radia, żył każdym jego rytmem, każdym słowem, każdą pauzą. Radio Trojanowskiego było radiem nieustannie obecnym, czynnym społecznie, wrażliwym kulturowo, inspirującym regionalne aktywności.

Zadebiutowałem w radiu za kadencji Andrzeja. Wprowadził blok audycji komentujących bieżące wydarzenia. Z red. Januszem Woźniakiem, red. Janem Lindnerem i niekiedy z red. Grzegorzem Sommerem kwitowaliśmy co weekend życie sportowe. Przed nami był serwis polityczny oraz sekwencja kulturalna. Potem esencjonalna dogrywka w gabinecie prezesa i... koszykarza. Każdy z inną piłką... choć każda - futbolowa koszykowa, pingpongowa - była przede wszystkim nasza, była naszą gdańską radością lub zgryzotą. Tych audycji Andrzej na szczęście nie puszczał w eter...

Z różnych powodów nigdy nie byliśmy potem jakoś specjalnie blisko, mieliśmy odrębne publiczne boiska, choć dziś to już bez znaczenia.

I choć przekonał prezydenta Gdańska do skutecznego zabiegania o Euro 2012, pozostanie przede wszystkim kawalerem Bursztynowego Mikrofonu Radia Gdańsk skądkolwiek będzie nadawał...

Marek Formela