Lipsk skąpy dla burmistrza - szczodry dla prezydenta Gdańska

Burkhard Jung, burmistrz Lipska, nadzorujący holding LVV generujący ponad 4 mld euro przychodów, zarządzający spółkami komunalnymi miasta, w tym Stadtwerke Leipzig, który przejął  m.in. gdański GPEC, otrzymuje rocznie... 1850 euro wynagrodzenia. Prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz, pracujący na rzecz kontrolowanej przez holding LVV i burmistrza Junga gdańskiej spółki ciepłowniczej pobiera rocznie niemal 10 razy więcej, choć przychody GPEC to ok.2 proc. przychodów lipskiego koncernu. Kodeks etyczny LVV podkreśla, że spółka nie angażuje do swojej działalności osób pełniących funkcje z wyboru lub czynnych urzędników. Być może kodeks nie obejmuje działalności na tzw. rynkach wschodzących, stąd taki wysyp osób pełniących w Gdańsku funkcje publiczne. Holding powołał też spółkę SWL Polska, której zadaniem jest lobbing na rzecz koncernu i dbanie o relacje z urzędami i instytucjami oraz doradztwo w zakresie doboru kadr. Jej prezesem był Szczepan Lewna, wiceprezydent Gdańska odpowiedzialny za gospodarkę komunalną. W raporcie dla radnych w Lipsku napisano, że spółka ponosi zbyt duże wydatki osobowe. Dziwne, bo w tym okresie walne zgromadzenie reprezentowali Thomas Prausse i Raimund Otto, kluczowi menedżerowie SWL.

Po roczne wynagrodzenie burmistrza Junga za przewodzenie radzie w wysokości 1850 euro czyli ok. 8 tys. złotych rocznie nasi samorządowcy pewnie by się nie schylili. I pomyśleć, że są w Polsce miasta jak Białystok, gdzie prezydent (z tej samej co gdański prezydent PO) zakazuje członkom zarządu miasta zasiadania w radach nadzorczych spółek z udziałem miasta. 

- Oberbürgermeister Burkhard Jung otrzymuje rocznie za zaangażowanie jako przewodniczący Rady Nadzorczej LVV  wynagrodzenie w wysokości 1850 euro – poinformował „Gazetę Gdańską” Matthias Hasberg, rzecznik prasowy i szef Referatu komunikacji w biurze burmistrza Lipsku (Leipzig).  

Prezydent Gdańska powinien wziąć przykład z komunalnej spółki miasta Lipska, czyli Leipziger Versorgungs und Verkehrsgesellschaft mającej nadzór właścicielski nad Stadtwerke Leipzig, a zatem i nad Stadtwerke Leipzig Polska oraz Grupą GPEC.

Prezydent Adamowicz z tytułu zasiadania w radach nadzorczych gdańskiego portu i GPEC uzyskał w ub.r. bagatela 117 983 zł, z czego miejsce w radzie GPEC przyniosło mu około 75 tys. zł czyli 17,5 tys. euro. Jego troska o interesy miasta w spółce, o które i tak winien dbać jako prezydent, jest wyceniona dziesięciokrotnie wyżej niż burmistrza Lipska, nadzorującego przedsiębiorstwo o obrocie przekraczającym cztery miliardy euro, czyli pond 17 mld zł. 
Lipski holding LVV zajmuje się bowiem zaopatrzeniem w gaz, wodę i prąd oraz organizujących komunikację miejską. LVV jak piszą Saksończycy, jest „założona jako spółka holdingowa i prowadzi zarządzanie i kontrolę w interesie miasta Lipska. Bezpieczne i zrównoważone zaopatrzenie ludności i gospodarki w energię, wodę, usuwanie ścieków i zapewnienie ruchu w konkurencyjnych cenach i rozsądnie”. I dodają: „Utrzymujemy otwarty i konstruktywny dialog ze społeczeństwem i politykami, aby chronić i rozwijać naszą działalność”.

W radzie nadzorczej miejsca są obsadzone przez przedstawicieli miasta i partii politycznych oraz przedstawicieli pracowników i firm współpracujących, jak Leipziger Verkehrsbetriebe (LVB) i Kommunale Wasserwerke Leipzig.  Niemcy z Lipska dużo pieczołowitości dołożyli by zapewnić w radzie polityczne parytety.  Obok Burkharda Junga (SPD) zasiadają w niej dwaj partyjni koledzy z SPD,  CDU-Fraktion ma 3 miejsca, Fraktion Bündnis 90/ Die Grünen – 2, a "Die Linke" – także 2. Są też przedstawiciele związków zawodowych -  ver.di i IGBCE.

LVV należy w 100 proc. do miasta Lipska. Nic w tym dziwnego, skoro pracuje na rzecz mieszkańców. Obrót holdingu  w 2011 roku wyniósł bagatela 4,28 mld euro. LVV to gaz, ciepło, prąd i komunikacja miejska. 

W jego folderze czytamy, że firma jest odpowiedzialna za zgodne z standardami funkcjonowanie infrastruktury z pożytkiem dla mieszkańców miasta i regionu. Nawet upierali się swego czasu, że przepłacili za udziały w GPEC.

W lipskim ratuszu urzędnicy dbają więc i o dobre samopoczucie mieszkańców. Burmistrz Jung pisze nawet listy do współmieszkańców w których zdaje sprawozdanie ze swej działalności i z uzyskanych profitów.  

Prezydent Paweł Adamowicz za "nadzór" nad GPEC zarabia dziesięciokrotnie więcej niż Burkhard Jung, burmistrz Lipska, przewodniczący Rady Nadzorczej holdingu LVV, kontrolującego gdańskie ciepło

Ten styl kontrolny przeszczepili też Saksończycy na całość swego przedsięwzięcia komunalno-biznesowego. Otóż zarządzanie nad gdańskim GPEC sprawuje Adam Stanyer, absolwent Uniwersytetu w Kingston, były prokurent i Finance Director w Stadtwerke Leipzig GmbH nim objął stanowisko country managera Grupy GPEC i członka zarządu GPEC. Stanyer jest  specjalistą od rynków wschodzących. Jego zastępcą zaś jest Igor Wasilewski, były prezes Gaz-System, z matecznika PGNiG. Wspiera ich w tej działalności wiceszef LVV Volkmar Müller, zasiadający w Radzie Nadzorczej GPEC.
W radzie nadzorczej Stadtwerke Leipzig GMbH, spółce LVV i głównym udziałowcy Grupy GPEC 13 miejsc należy do LVV a 7 do pracowników. W niej też zasiada prezes LVV Josef Rahmen (Vorsitzender)   oraz Volkmar Müller (LVV GmbH). Na czele Stadtwerke Leipzig stoją Thomas Prauße i Raimund Otto. Obaj zasiadają w radzie nadzorczej GPEC. Pozwala im to kontrolować procesy decyzyjne w Grupie GPEC.

Dla dobrej koordynacji działań zawiązano nawet po udanej transakcji w Gdańsku w 2004 roku spółkę Stadtwerke Leipzig Polska. Wśród jej zadań jest m.in. „lobbing na rzecz interesów Stadtwerke Leipzig i dbanie o prawidłowe relacje z instytucjami i urzędami”. Radą w zakresie kontrolingu i doboru kadr w SWL Polska służą właśnie Otto i Prauβe. Na jej czele stoi obecnie Gregor Kostorz. Przed dwoma laty na jej czele stał… wiceprezydent Gdańska (2002-06)  Szczepan Lewna, znający doskonale gdańskie realia. To, że były wiceprezydent, który jeszcze w 2006 r. odpowiadał za gospodarkę komunalną gminy i reprezentował miasto w relacjach z SWL był od 2007 r. w zarządzie SWL Polska, która sprawuje nadzór właścicielski nad spółkami ciepłowniczymi w Polsce z udziałami Stadtwerke Leipzig nikomu jakoś nie przeszkadzało.

Kodeks Postępowania (Verhaltenskodex der LVV-Gruppe vom 02.05.2007), czyli karta zasad etycznych LVV zaleca szczególną uwagę w relacjach z urzędnikami, urzędnikami z wyboru i politykami, biorącymi udział w procesach decyzyjnych. W Polsce, na rynku „wschodzącym” jak widać Kodeks nie obowiązuje.

Stadtwerke Leipzig GmbH w radzie nadzorczej GPEC od kwietnia 2012 r. jest  reprezentowana przez Thomasa Prauße, Raimunda Otto, Volkmara Müllera, Detleva Krause i byłego prezesa Portu Lotniczego Gdańsk i byłego radnego Włodzimierza Machczyńskiego, nota bene także byłego przewodniczącego Rady Nadzorczej GPEC i szefa komisji przetargowej, która prowadziła rozmowy ze Stadtwerke Leipzig. W radzie nadzorczej spółki zasiadają także prezydent Gdańska Paweł Adamowicz (PO), jako jej przewodniczący, reprezentująca gminę urzędniczka Iwona Bierut oraz Bożena Zawiślak, reprezentantka pracowników. 

Grupa Kapitałowa Gdańskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej, która w większości należy do Stadtwerke Leipzig GmbH, firmy komunalnej z terenów dawnego NRD, wyrasta na najpoważniejszego gracza na rynku ciepła w woj. pomorskim. Oprócz Gdańska i Sopotu grupa dostarcza ciepło mieszkańcom Starogardu Gd. i Tczewa. Zainwestowała też w energie odnawialną poprzez firmę ENDICO, położoną w Jeleniej Górze. Mamy więc inwestorki trójkąt Gdańsk- Leipzig -Jelenia Góra.

Wynik finansowy Grupy GPEC w 2012 r. zakończył zysk netto 35 207 tys.  zł. 
Dywidendy dla udziałowców GPEC za rok 2012, wypłacone w czerwcu 2013 r. wyniosły 27 646 728 zł. Do Gdańskiej kasy popłynęło 4 517 109 zł, a lipscy włodarze cieszą się kwotą 23129 619 zł. Gmina Miasta Gdańsk ma w GPEC 16,34 proc. udziałów, a w rękach spółki miejskiej Stadtwerke Laipzig GmbH jest 83,66 proc. akcji.

Gdański skład rady nie zmienił się od 9 lat. Wynagrodzenia członków rady nadzorczej GPEC pochłonęły w ub.r. 291 784 zł (279 011 zł w 2011 r.).  Wynagrodzenie członków zarządów wszystkich spółek Grupy to 2 360 037 zł. Rady nadzorcze zaś kosztowały odbiorców ciepła 422 887 zł.

Kto jest zatem beneficjentem transformacji?
Zyski grupy rosną, a rentowność kapitału – jest godna pozazdroszczenia. A wszystko to na podstawowych usługach dla ludności, jak zaopatrzenie w ciepłą wodę i ogrzewanie. - Cieszymy się z najlepszych wyników w naszej historii – piszą w LVV.
Czy coś takiego mogą tez powiedzieć gdańscy włodarze?
Artur S. Górski

Marek Formela