Marian Podgóreczny - nasz MECENAS

Miał słuch i wrażliwość.
Słyszał lęk, niegodziwość, bezradność.
Wysłuchiwał i podpowiadał. Podejmował się pomocy, gdy już nie było nadziei.
Kiedy przychodził do redakcji, korytarz był pełny.
Czytelnikom z kuponami "Głosu Wybrzeża" udzielał bezpłatnych porad prawnych.
Zawsze czekali. Dziesiątki ludzi z dziesiątkami spraw.
Zdezorientowani, wymęczeni, szukający nadziei.
Albo szukający kogoś, kto wysłucha ich z uwagą.
Odtrącani przez instytucję lub zagubieni we własnym życiu.
I spotykali Człowieka, którego życie było zmaganiem się z życiem.
Z losem, historią i osobistym nieszczęściem.
Który miał wobec życia pokorę, z którą szukał wspólnego dobra.
Z niecodzienną cierpliwością i życzliwością.
Pokazywał niezwyczajną dziś społeczną odpowiedzialność adwokata.
Nadawał pracy redakcji jakiś wymiar troski i grunt moralny.
Że razem służymy prawdzie we wszystkich jej okolicznościach.
Tak rozumiał mierzenie się z każdym przypadkiem, który zawierzali mu Czytelnicy.
Kiedy już wychodził, korytarz był pusty - właściwie nie wiadomo, kiedy wychodził.
A teraz wyszedł, by wyjechać swoim małym fiatem na kolejny rajd.
Marian, drogi nasz MECENASIE, szerokiej drogi po mniej znanych nam drogach!

Pogrzeb Mecenasa Mariana Podgórecznego odbył się w poniedziałek na cmentarzu komunalnym w Sopocie w asyście kompanii honorowej Marynarki Wojennej RP i orkiestry wojskowej. Harcerza, żołnierza AK, prawnika i dziennikarza żegnało, obok rodziny, liczne grono jego przyjaciół, znajomych, współpracowników z "Solidarności" i gdańskich redakcji: "Głosu Wybrzeża" i "Dziennika Bałtyckiego". Jako prawnik udzielił ponad 20 tysięcy porad pro bono. Na wymiar społeczny jego pracy zwrócił uwagę, żegnając Zmarłego, przewodniczący "S" regionu gdańskiego Krzysztof Dośla. Podczas ceremonii odegrano hymn państwowy i oddano salwy honorowe. Nie zabrakło wspomnień wojennych i redakcyjnych. Wzruszające były słowa wnuka zmarłego Mecenasa.