Oblicza sportu: Jesień nasza!

Sportu blaski, sportu cienie... Porzekadło wciąż aktualne, wciąż potwierdza to życie. Nie inaczej w minione weekend. Nasz – gdański, trójmiejski – sportowy weekend. Wpadki pod koszem, pod siatką, nawet nasze przez lata potężne rugby obroniło się tylko srebrem Ogniwa. Nic więcej! I oto na placu – no, na murawie, powiedzmy – jedynie piłka została. Lechia na czele, Arka 4:0 w Legnicy i wciąż w grze o wyższe lokaty zostaje. My tak kopiemy czy inni teraz gorzej kopią? Jest jak jest...

Mistrz jesieni. Była szansa, były nadzieje, jest mistrz. Pisałem przed tygodniem, że wierzyć trzeba, że wiara cuda czyni. Uczyniła! Bo nie było łatwo. Trener Probierz Cracovię jako tamę na „Bursztyniaku” postawił. Szło im jak z nut prawie. Aż Kuciak się przypomniał... Parę meczów na ławce, nie najlepszy występ w pucharowym spotkaniu w Rzeszowie, a tu nagle Dusan trybuny rozpala. Obroniony karny, cały serial przepięknych interwencji. Cracovia nie na Kuciaka.

Ale i nie na Flavio. Dziesiąty gol tej jesieni współlidera (z Robakiem ze Śląska) strzelców ekstraklasy, mistrza jesieni nam zafundował. Gdańska jesień! Trzy punkty nad Jagą, aż pięć nad Legią.

Bywało różnie. Jak to z tym sportem, jak to z tą piłką. Tyle że suma się liczy, bilans. Piętnaście spotkań, dziewięć wygranych (siedem bez straty gola!), cztery remisy, dwie przegrane. Dwadzieścia pięć strzelonych, piętnaście straconych bramek. No i to, co najważniejsze, te 31 punktów na koncie. I jedynie kartki trochę przerażają. Alarm! Alarm, panie trenerze! Oby ludzi do składu nie zabrakło. Oby!

Gramy, gramy dalej. Za dwa tygodnie Jagiellonia u nas w gościnie. Zaczynamy... wiosnę. Tak to teraz z tym piłkarskim terminarzem. No i co z tą wiosną? Bis może? Nic tu naprzeciw. Jesień nasza!

Albert Gochniewski