Andrzej...

Poznaliśmy się na jednej z Warszawskich Pieszych Pielgrzymek na Jasną Górę. On student lubelskiego KUL, ja gdańskiego uniwerku. Grał nie tylko pielgrzymie pieśni. Czerpał dużo z repertuaru mistrza Jacka Kaczmarskiego. Później w połowie lat 80-tych byliśmy zaangażowani w tzw. działalność opozycyjną. On w Liberalno-Demokratycznej Partii "Niepodległość", ja w zdelegalizowanym Niezależnym Zrzeszeniu Studentów.

Nasze drogi krzyżowały się sporadycznie. Mocniej zeszliśmy się gdzieś z 20 lat temu kiedy On wspólnie ze swoją małżonką - Anią przy odszukiwaniu bohaterów po 1945 roku, pomordowanych przez UB i sowieckich pachołków zaczęli organizować słynne już Zaduszki Żołnierzy Wyklętych. Po tylu latach okazało się, że Andrzej nie jest już tylko pieśniarzem i bardem, naśladującym mistrza Jacka Kaczmarskiego a samodzielnym artystą i kompozytorem własnych utworów. Zawsze jednak o treści nacechowanej patriotyzmem i prawdziwą historią (Epitafium majora Ognia, Przysięga). 

Po śmierci Kaczmarskiego, Andrzej stał się naszym bardem i duchowym przywódcą w ciągłej walce o Polskę opartej na ideałach chrześcijańskich i narodowych.

Poza talentem muzycznym jaki go wyróżniał był dobrym pedagogiem, człowiekiem skromnym o głębokiej religijnej wierze.

Jeszcze dzień przed śmiercią braliśmy udział w uroczystej mszy świętej i pogrzebie niezłomnego żołnierza śp. Stanisława Szafranka. Dzisiaj już zapewne gra swoje gitarowe utwory bohaterom z Armii Krajowej...

Andrzeju ale nam już nie zagrasz, nie porwiesz do walki, nie staniesz z nami w szyku o Wolną i Suwerenną Polskę. Wierzymy, że tak w Domu Ojca przypilnujesz naszej Ojczyzny przed zakusami Jej wrogów i zdrajców.

Mariusz Popielarz

Andrzej Kołakowski 1964-2025.
Msza żałobna odbędzie się 25 października br. (sobota) o g, 13,00 w kościele pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Szymbarku po czym zostanie wyprowadzenie zmarłego na cmentarz parafialny.