Premierowy weekend w Wybrzeżu

Aż dwie premiery na najbliższy weekend przygotował Teatr Wybrzeże. W piątek o godz. 19 na Malarnii zadebiutują „Tresowane Dusze” Gabrieli Zapolskiej, w niedzielę zaś – na Dużej Scenie - „Portret Damy”Magdy Kupryjanowicz.

„Tresowane Dusze” to jedna z mniej popularnych sztuk wybitnej dramatopisarki. Nie oznacza to jednak, że mniej interesująca czy mniej drapieżna niż jej najczęściej wystawiane utwory. Tym razem autorka skupia swą uwagę na przenikających się środowiskach – dziennikarskim i biznesowym w początkach XX wieku. Te nieczyste gry, gazetowe manipulacje, nieuczciwości obu stron doprowadzające do zaszczucia walczących o prawdę i godność, nie są z pewnością zjawiskami, których wolno nam i dziś nie dostrzegać.

Spektakl został zgłoszony do konkursu na inscenizację dawnych dzieł literatury polskiej Klasyka Żywa, którego celem jest uczczenie jubileuszu 250-lecia istnienia teatru publicznego w Polsce.

Niedziela natomiast upłynie pod znakiem „Portretu Damy” Magdy Kupryjanowicz na podstawie powieści Henry'ego Jamesa. Dodatkową atrakcją spektaklu będzie muzyka na żywo, którą na potrzeby sztuki przygotował zespół Chłopcy kontra Basia.

„Portret Damy” to lata 70. XIX wieku. Do wybrzeży wiktoriańskiej Anglii przybija statek z Nowego Jorku, a na jego pokładzie - Isabela Archer, młoda Amerykanka o wyjątkowej urodzie i równie wyjątkowym charakterze. Zafascynowana europejską kulturą, wkrótce sama zacznie wzbudzać fascynację dwóch angielskich dżentelmenów. Sprawy dodatkowo skomplikują się, gdy w ślad za nią ruszy jej amerykański wielbiciel. Wbrew swoim oczekiwaniom, niezależna dotychczas Isabela, w małżeństwie z jednym z adorujących ją mężczyzn zacznie upatrywać swojego przeznaczenia. Czy jednak jej wybór okaże się słuszny?

Konwencja melodramatu, jaką twórcy zapożyczyli z dziewiętnastowiecznej powieści Henry'ego Jamesa, stanowi jedynie pretekst do snucia uniwersalnej opowieści o katastrofie. Każda, bez wyjątku, z postaci sztuki - począwszy od Isabeli, poprzez angielskiego lorda i zubożałą francuską arystokratkę, a na zwykłej służącej skończywszy, przeczuwa wiszące nad sobą fatum, które niweczy wszelkie działania i odbiera nadzieję na pomyślną przyszłość. To właśnie w poczuciu zagrożenia i rozczarowania rzeczywistością twórcy spektaklu odnajdują wspólne bohaterom i współczesnym Europejczykom gorzkie doświadczenie rzeczywistości.

goch, mat. prasowe