Latarką w półmrok: Nasze rury, nasze dochody

Dobry sygnał dla Pomorza.

Polska Grupa Energetyczna wykupiła za 4,27 mld złotych segment energetyczny francuskiego koncernu EDF w Polsce, w tym elektrociepłownie w Gdańsku i w Gdyni, przed prywatyzacją znane jako EC Wybrzeże.

Prywatyzacja polegała na tym, że państwowe elektrociepłownie o bardzo silnej lokalnej tożsamości gospodarczej sprzedano państwowemu koncernowi energetycznemu EDF, w którym rząd francuski ma 83 proc. akcji.

Gromada uczniów Sorosa i Sachsa, entuzjastów rynku wolnego od rozsądku, wyprzedaż tę obwieszczała tłumowi jako dowód na swoją polityczną i gospodarczą biegłość. W ten sposób obłudnie dekorowano przekonanie, że państwo w gospodarce może i potrafi mniej, choć nieznane pozostają prywatne sukcesy gospodarcze tego towarzystwa - zakładane fabryki, sklepy czy choćby kioski z warzywami.

To nie jest dobra wiadomość dla ortodoksyjnych pomorskich liberałów zaopatrzonych suto w wikt i opierunek w spółkach komunalnych i państwowych oraz budżecie. Ujawnia bowiem, że własność państwowa, dobrze eksploatowana, nie podlega dyskryminacji ideologicznej. PGE, koncern, w którym skarb państwa ma 57 proc. akcji za miliard złotych niweluje skutki tych dogmatycznych uniesień.

Repolonizacja elektrociepłowni w Gdańsku i w Gdyni, które zbudowano dla zaopatrzenia w ciepło wewnętrznego rynku Trójmiasta przywraca nie tylko ich znaczenie gospodarcze, ale także społeczne. Impuls ten powinien także objąć funkcjonowanie gdańskich ciepłociągów, zmodernizowanych z kredytu banku światowego, spłaconego przez gdańszczan - i wodociągów. Nie ma żadnych przesłanek, żeby stan taki jak w Gdańsku nadal utrzymywać. Jaki sens ma zagraniczny transfer kilkudziesięciu milionów złotych dochodów wynikających z niekonkurencyjnej eksploatacji zamkniętego rynku miejskiego?

Zamiast kumulować majątek i dostatek gdańszczan, finansujemy mieszczaństwu lipskiemu czy francuskiemu politykę społeczną. Nie jest bowiem polityką społeczną fakt, że gdańscy urzędnicy, zaangażowani w sprzedaż naszej firmy, są przez nabywcę wynagradzani pracą w radzie nadzorczej.

Każdy, kto przymierza się do wyborów prezydenckich w Gdańsku powinien być pytany nie o pieniądze na huśtawkę czy trawnik, ale o repolonizację GPEC i SNG.

Może przynieść skutki namacalne i trwałe.

Mieć ciastko i jeść ciastko.

Marek Formela