Warsztaty w sprawie zagospodarowania ulic Długiej i Długiego Targu

16 maja w Zespole Szkół Łączności odbyły się drugie warsztaty dla mieszkańców, które miało na celu wypracowanie, wspólnie z gdańszczanami, wytycznych do projektu w sprawie zagospodarowania ulic Długiej i Długiego Targu. Obecnie odbywają się działania przedinwestycyjne, których częścią są właśnie warsztaty z mieszkańcami. Jeśli chodzi o roboty budowlane, według planu, mają one mieć miejsce w 2019 roku.

Warsztaty odbywały się w formule bezpośredniej tzw. sesji stolikowej – uczestnicy siadali w grupach kolejno przy trzech stolikach, gdzie moderator prezentował daną wizję ulic Długiej i Długiego Targu, a następnie zadawał pytania i czekał na uwagi słuchaczy, które skrupulatnie zapisywał. Spotkanie przy jednym stoliku  trwało 15 min. Po tym jak wszyscy przybyli na warsztaty wysłuchali trzech kolejnych wizji i zgłosili swoje propozycje, moderatorzy wygłosili wnioski z dyskusji. Spotkania przy stolikach były bardzo interesujące, gdyż spotkały się tam zarówno osoby starsze, jak i młodzi gdańszczanie. Byli rdzenni mieszkańcy Gdańska, ale także osoby tzw. „napływowe”, które, choć się tu nie urodziły, to jednak zdecydowały się swoją przyszłość związać z tym miastem. Rozważania dotyczyły spojrzenia na Drogę Królewską z perspektywy mieszkańców. Debatowano na temat m.in. oświetlenia, nawierzchni, zieleni, usług, architektury ruchomej, imprez organizowanych na Długiej i Długim Targu, znajdującej lub mającej się tam znaleźć infrastruktury. Mieszkańcy nie mieli wybierać jednego, konkretnego projektu, a raczej opowiedzieć o swoich oczekiwaniach.

Pierwsza wizja dotyczyła ulic Długiej i Długiego Targu jako strefy prestiżu. Miała ona na celu podkreślenie ważności tych ulic, za sprawą elegancji oraz odświętności, które wyrażone będą w aranżacji przestrzeni, małej architektury oraz materiałów, które wykorzystane zostawałyby w przebudowie. Taka wizja przestrzeni miałaby podkreślać wszystkie ważne elementy zabudowy m.in. Dwór Artusa. Ograniczone zostałyby tzw. ogródki sezonowe oraz drzewa, które zakrywałyby urodę zabytkowych kamienic. Zredukowano by również ilość ławek, a także zmieniono ich wygląd na bardziej elegancki. Nawierzchnia miałaby zostać zmieniona.

Z podsumowania wynikało, że uczestnikom warsztatów nie podoba się pomysł zmniejszenia ilości ławek, a wręcz przeciwnie – chcieliby, aby było ich więcej, ale bardziej eleganckich. Co do posadzki – część mieszkańców chce, aby położyć nową nawierzchnię, inni preferują obecną, aczkolwiek oczywiście wymaga ona renowacji. Jeśli chodzi o zieleń – uczestnicy w większości byli za większymi drzewkami, które dawałyby cień, ale jednocześnie nie zasłaniałyby zabytkowej architektury, dlatego konieczne byłoby ich przycinanie. Co do ogródków letnich zdania były podzielone – jedni chcieli, aby ich ilość i rozmiar zostały zredukowane, inni, by były nawet większe, niż obecnie. Mieszkańcy w większości są również przeciwni organizowaniu imprez masowych na obszarze Drogi Królewskiej.

Drugi wariant został określony mianem: zwyczajna na co dzień, wyjątkowa od święta. Założeniem tej wizji była zmienność przestrzeni. Znajdowałoby się miejsce zarówno dla ogródków i usług, jak i dla mieszkańców w formie małej architektury. Zmiana przestrzeni pojawiłaby się przy fontannie Neptuna, skąd usunięte zostałyby ogródki letnie. Byłaby to strefa przeznaczona na podziwianie architektury, ale przewidziane byłoby konkretnie wyznaczone miejsce np. dla muzyków. Dalej, w kierunku Zielonej Bramy, znów pojawiłoby się miejsce dla artystów i ogródków gastronomicznych w formie wysp – byłoby zachowane przejście przy kamienicach oraz środkiem ulicy Długi Targ.

Uczestnikom dyskusji odpowiadały zaprezentowane w projekcie rozmiary ogródków letnich, a także ich forma w postaci wysp oddalonych od kamienic. Ponadto ujęte w tej wizji zróżnicowanie ulicy Długi Targ i poszerzenie wolnej przestrzeni przy fontannie Neptuna spodobało się większości mieszkańców. Jeżeli chodzi o drzewa to pojawiło wiele uwag dotyczących rozmiarów i formowania drzew, aby nie zasłaniały one fasad budynków. Co do oświetlenia – padła propozycja, żeby pojawiły się lampy gazowe. Inna grupa podkreśliła, że oświetlenie jest bardzo istotne i mogłoby być zróżnicowane m.in. w formie reflektorów w posadzce, które oświetlałyby kamienice. Jeżeli chodzi o imprezy masowe to większość uczestników była za tym, by na obszarze Drogi Królewskiej odbywały się tylko prestiżowe wydarzenia np. określone targi lub jarmarki, jednak należy uważać, by nie były one kiczowate.

Trzeci wariant przedstawiał ulicę codzienną. Założeniem tej wizji było raczej swobodne korzystanie z przestrzeni i nie regulowanie jej według ścisłych zasad. Jedną z cech tego wariantu było dużo zieleni, która miałaby rosnąć swobodnie. Nawierzchnia zostałaby maksymalnie wykorzystana i zachowana. Ta koncepcja zakłada ustawienie wielu ławek. Pojawiają się także pomysły dotyczące sadzawki oraz leżaków. Dopuszczalne na terenie ulic Długiej i Długiego Targu byłyby wydarzenia okresowe i imprezy masowe np. jarmarki. Oświetlenie miałoby być wygodne, czyli jasne.

W tej grupie dyskutanci również byli jak najbardziej za zielenią, ale zwrócili uwagę, podobnie jak w poprzednich grupach, aby nie zasłaniała ona kubatury zabytkowych kamienic, a zatem konieczne jest jej przycinanie. Ponadto zaproponowano także inne formy zieleni np. donice z kwiatami lub roślinność zimozieloną. Uczestnicy oponowali po raz kolejny za dużą ilością ławek. Mieszkańcy zgodnie odrzucili pomysł sadzawki, argumentując to zbyt dużą ingerencją w historyczną przestrzeń oraz brakiem miejsca. Co do ogródków – mogą być nawet w podobnej ilości jak obecnie, natomiast trzeba zadbać o ich estetyzację oraz o oddalenie ich od fontanny Neptuna. Szyldy powinny być ujednolicone i być może wystylizowane, ale nie powinny wisieć na latarniach. Oświetlenie powinno być przede wszystkim jasne. Raczej odrzucano pomysł leżaków. Co do atrakcji – część mieszkańców debatujących w tej grupie zgodziła się na występy muzyków, ale bez nagłośnienia, zaś druga część była zdecydowanie przeciwna występom. Wiele rozbieżności pojawiło się w sprawie posadzki – jedni uważali, że powinna pozostać niezmieniona, a jedynie naprawiona, inni twierdzili, że nawierzchnię trzeba zmienić.

Karolina Rabiej