Plejada gwiazd w 68. ORLEN Memoriale Janusza Kusocińskiego

Plejada gwiazd z mistrzami olimpijskimi na czele wystąpi na 68. ORLEN Memoriale Janusza Kusocińskiego już 5 czerwca na Stadionie Śląskim w Chorzowie.

Jest to jeden z najlepszych mityngów lekkoatletycznych w Polsce, od tego sezonu z kategorią Gold World Athletics Continental Tour.

Międzynarodowy Memoriał Janusza Kusocińskiego to rozgrywane rokrocznie od 1954 roku, zawody lekkoatletyczne poświęcone pamięci Janusza Kusocińskiego. Wydarzenie gromadzi czołówkę polskich lekkoatletów. W zawodach startują także zawodnicy zagraniczni. Pierwszy Memoriał został rozegrany 20 czerwca 1954 roku w Warszawie. Przez wiele lat główną areną zmagań był Stadion Dziesięciolecia. Okazjonalnie zawody organizowano także w Poznaniu, Bydgoszczy, Lublinie i innych miastach. W latach 2011–17 memoriał rozgrywany był w Szczecinie, od 2018 rozgrywany jest na Stadionie Śląskim.

– Memoriał Janusza Kusocińskiego od wielu lat jest wpisany w kalendarz najważniejszych wydarzeń lekkoatletycznych w Polsce. Z roku na rok staramy się ściągać jeszcze więcej gwiazd, by polscy kibice, czyli najlepsi kibice na świecie, mieli kogo podziwiać na naszym narodowym stadionie lekkoatletycznym. W tym roku też tak będzie – mówi Sebastian Chmara, wiceprezes Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.

Od 2018 roku sponsorem głównym Memoriału Janusza Kusocińskiego jest PKN ORLEN.

Wśród gwiazd wydarzenia będą polskie mistrzynie olimpijskie, m.in. biegaczki Justyna Święty-Ersetic i Natalia Kaczmarek, a także Anita Włodarczyk, trzykrotna złota medalistka igrzysk olimpijskich. W konkursie rzutu młotem wystartują bohaterowie igrzysk w Tokio - mistrz olimpijski Wojciech Nowicki i brązowy medalista Paweł Fajdek.

68. ORLEN Memoriał Janusza Kusocińskiego jest jednym z dwunastu światowych mityngów w kategorii złotej World Athletics Continental Tour. Memoriał rozpocznie się 5 czerwca o godz. 14.45 na Stadionie Śląskim. Wstęp dla kibiców jest wolny, a organizatorzy z okazji Dnia Dziecka przygotują dla najmłodszych piknik pełen atrakcji.

Janusz Kusociński ps. Kusy (ur. 15 stycznia 1907 w Warszawie, zm. 21 czerwca 1940 w Palmirach)
Lekkoatleta, długodystansowiec. Uczestnik wojny obronnej we wrześniu 1939 roku. Złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m, srebrny medalista mistrzostw Europy na dystansie 5000 m.

Przygodę ze sportem rozpoczął w 1925 roku. Najpierw uprawiał piłkę nożną, później zajął się bieganiem. Kariera lekkoatletyczna w przypadku Kusocińskiego zaczęła się od zawodów zorganizowanych z okazji święta robotniczego – zabrakło jednego zawodnika do sztafety i jej skład uzupełnił właśnie Kusy. Jego zespół wygrał, a późniejszy mistrz olimpijski pozostał przy lekkoatletyce. Już w 1928 został mistrzem Polski. W 1931 został wybrany laureatem „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku.

Największy sukces sportowy odniósł w 1932 roku, gdy biegnąc w zbyt małych butach zdobył w Los Angeles złoty medal olimpijski. Wygrał wówczas bieg na 10 000 metrów. Dwa lata później został w Turynie wicemistrzem Europy na dystansie 5 000 metrów.
Liczne kontuzje uniemożliwiły mu start m.in. na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku w Berlinie. W 1938 roku został absolwentem CIWF (dzisiejszy AWF) w Warszawie. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego, trener, dziennikarz. Był redaktorem naczelnym „Kuriera Sportowego”.

Planował start w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach (1940), ale plany te pokrzyżował wybuch II wojny światowej.

Jako kapral zgłosił się w kampanii wrześniowej do wojska i został wcielony do kompanii karabinów maszynowych II batalionu 360 Pułku Piechoty. Walczył w obronie stolicy, dwukrotnie ranny m.in. 25 września w obronie Fortu Czerniaków przy ulicy Powsińskiej. 28 września 1939 został odznaczony Krzyżem Walecznych z rozkazu gen. Juliusza Rómmla. W czasie okupacji pracował jako kelner w barze „Pod kogutem” przy ulicy Jasnej, zwanej Gospodą Sportowców. Zaangażował się wówczas w działalność niepodległościową. 26 marca 1940 został aresztowany przez Gestapo w bramie domu przy ulicy Noakowskiego 16, w którym mieszkał. Uwięziony początkowo na Mokotowie, następnie w Alei Szucha. Torturowany przez Gestapo. W dniach 20-21 czerwca 1940 roku został wywieziony z Pawiaka transportem do Palmir pod Warszawą. Zginął rozstrzelany w pobliżu Palmir, w Puszczy Kampinoskiej, w ramach akcji AB, mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji.