To tak jak w domu…

Słoneczna, wiosenna  pogoda towarzyszyła zorganizowanemu w minioną sobotę przez Dom Pomocy Społecznej w Malborku pikniku pt. „Pomaganie jest piękne”; Celem akcji było propagowanie wolontariatu i był to zarazem swoisty dzień otwarty tej placówki, w którym uczestniczyli członkowie „Przyjaznego Kościoła” malborskiego Kościoła Zielonoświątkowego, wolontariusze stowarzyszenia Teen Challenge, uczniowie Zespół Szkół Katolickich im. św. Jana Pawła II, członkowie wspólnot działających przy Parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz inne zaprzyjaźnione z DPSem osoby.

Całą oprawę wokalno - muzyczną oraz przesympatyczne konkursy zorganizowali członkowie zboru pod wodzą Mileny Małyj. Zespół muzyczny z  Kościoła Zielonoświątkowego umilał czas swoim wyjątkowo żywiołowym śpiewem o Bożej miłości, radości i nadziei dla każdego człowieka. Było ciepło serdecznie i słonecznie także w sercach. Było sadzenie kwiatków w klombach, były pamiątkowe odciski rąk pensjonariuszy, wolontariuszy i pracowników. Były słodkie łakocie poprzedniego dnia przygotowywane wspólnie przez mieszkańców i opiekunów. Był grill, „smaluszek” z korniszonem, i świetne humory wszystkich obecnych. Wokół było sporo przybyłych z rodzicami dzieci, dla nich również były atrakcje ot chociażby w postaci puszczania gigantycznych baniek mydlanych.

Pensjonariusze i wolontariusze podczas symbolicznego sadzenia bratków

Jedna ze starszych pań pensjonariuszek powiedziała, nie kryjąc wzruszenia;
- To tak jak w domu …

Bo właśnie ten piknik, ta akcja odbywała się  w ramach kampanii społecznej propagującej wolontariat, propagującej pomaganie.
– Nasz DPS korzysta z wolontariatu od listopada 2014 roku. Obecnie mamy zawarte porozumienia z 15 wolontariuszami, w różnej grupie wiekowej od 17  do 75 roku życia. Wolontariusze działają w naszym domu w zależności od  preferencji naszych mieszkańców indywidualnie lub grupowo. Spotkania indywidualne odbywają się raz w tygodniu. Wolontariusze rozmawiają z naszymi podopiecznymi, czytają im książki, prasę, wspólne spacerują.   Spotkania grupowe co dwa tygodnie gromadzą wszystkich przy grach w karty, warcaby. Wspólne śpiewają, uczestniczą w wieczorach filmowych czy  w innych imprezach - zabawy, turnieje, grillowanie, wycieczki – mówi dyrektor placówki Wioletta Klepacka.

Wioletta Klepacka dyrektor DPS Malbork

Milena Małyj, wolontariuszka z Przyjaznego Kościoła podkreśla, że dla niej i jej przyjaciół służenie mieszkańcom DPS uśmiechem, pomocą, swoją obecnością, to ogromna radość.
- Z wdzięczności Bogu chcemy okazywać miłość wszystkim ludziom, a zwłaszcza tym, którzy tego najbardziej potrzebują. I nie jest ważne, że ten czas można by spędzić na odpoczywaniu, bo przecież Pan Jezus poświęcił dla nas o wiele więcej... - wyjaśnia.

Młodzi wolontariusze z Zespołu Szkół Katolickich

– Zostałam wolontariuszką ponieważ chciałam czuć się potrzebna wiedząc, że dzięki mnie ktoś inny się uśmiecha. Pomagając innym ludziom, można stać się lepszym człowiekiem. I oto też mi chodziło. Wolontariat daje mi możliwość przekazywania moich umiejętności i zainteresowań innym. Wiem, że będąc wolontariuszkom robię coś pożytecznego, na korzyść innych ludzi. Uważam, że pomoc innym jest bardzo ważna i jeśli będziemy pomagać innym ludziom to przyszłość naszego narodu będzie lepsza. Chodząc do wolontariatu widzę ludzi, którzy zmagają się z chorobami, ale pomimo tego są otwarci i w nas akceptują. Dlatego tez staram się być jak najbardziej otwarta dla drugiego człowieka, bo wiem że pomoc innym jest bardzo ważna. Dzięki pomocy innym może przekazywać tym ludziom także własne zainteresowania. Uważam, że warto pomagać gdyż w jakiś sposób spełniamy siebie. Dla mnie to coś bardzo ważnego, dlatego też zachęcam innych do bycia wolontariuszem bo to na prawdę coś wspaniałego – mówi wolontariuszka Nikola Słotwińska.

Od lewej: Teresa Żelazo  Opiekunka i liderka  Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Malborku, Wioletta Klepacka dyrektor placówki DPS, Katarzyna Babirecka nauczycielka ZSK, opiekunka młodych wolontariuszy

- Do domu pomocy społecznej przyszedłem głownie dlatego żeby zobaczyć jak wygląda taki wolontariat. Wcześniej nie brałem udziału w żadnym. Na początku miałem lekki stres, zastanawiałem się jak można spędzić czas z mieszkańcami i czy mnie zaakceptują. Okazało się, ze to nie takie trudne. Głównie śpiewamy razem z nimi i rozmawiamy. Sprawia mi to przyjemność, bo czuję ze robię cos dobrego i znajduję się w miłym towarzystwie – mówi Kazimierz Piekarski.

Zostałam wolontariuszką, ponieważ lubię sprawiać, że na czyjeś twarzy pojawia się uśmiech. Pomaganie innym sprawia, że czuję się lepiej. Po ciężkim dniu w szkole często jestem zmęczona, nie mam chęci iść do Domu Pomocy Społecznej - mam chwile słabości, tak jak każdy, ale to wszystko mija, gdy widzę szczery uśmiech mieszkańców. Już nie raz, odkąd jestem wolontariuszką, spotkałam się z tym, że po powrocie do domu mój dobry humor wraca, mimo kiepskiego dnia i nastroju. To właśnie zasługa ludzi, którym się pomaga – mówi jedna z uczestniczek sobotniej akcji.

Zespół muzyczny z Kościoła Zielonoświątkowego umilał czas swoim wyjątkowo żywiołowym śpiewem

- W poprzednim roku pomagałam w Domu Dziecka, w tym roku razem z koleżankami postanowiłyśmy, że spróbujemy czegoś innego. Muszę przyznać, że praca w Domu Opieki Społecznej jest o wiele trudniejsza, ponieważ tu nasze zadanie jest zupełnie inne - już nie pomagamy odrabiać lekcji, a mamy do czynienia z dorosłymi ludźmi – mówi kolejna wolontariuszka Joanna Dybowska.

- Praca wolontariusza w Domu Pomocy Społecznej w Malborku sprawia mi ogromną przyjemność. Wybrałam to miejsce, ponieważ osoby, które się w nim znajdują są zazwyczaj samotne. Ja chociażby swoją obecnością mogę sprawić, iż na ich twarzy pojawi się uśmiech. Mieszkańcy bardzo doceniają kiedy ktoś ich wysłucha czy też wspomoże w drobnych czynnościach. Emocje ukazują się podczas wspólnego śpiewania piosenek. Często pojawiają się łzy wzruszenia. Zrozumiałam również, że praca z ludźmi jest czymś co chciałabym kontynuować – dodaje Weronika, wolontariuszka z Zespołu Szkół Katolickich.

Krzysztof Hajbowicz