Tajemnica ceny wody. Co ukrywa prezydent Gdańska?

SAUR Neptun Gdańsk przesłał prezydentowi Gdańska Pawłowi Adamowiczowi nowe taryfy opłat za wodę i odprowadzenie ścieków na 2014 rok. Szczegóły negocjacji jakie prowadzi prezydent Gdańska z monopolistą na rynku dostaw wody oraz odprowadzenia ścieków SAUR Neptun Gdańsk są owiane tajemnicą.  To co dotyczy każdego gdańszczanina, który ma kran z wodą w domu nie będzie omawiane przez Radę Miasta.

Zaczął się proces ustalania ceny wody.
- Wniosek wpłynął. W tej chwili przeprowadzana jest weryfikacja wniosku. Przed jej zakończeniem nie ujawniamy treści wniosku – potwierdził początek negocjacji Antoni Pawlak, rzecznik prezydenta Miasta Gdańska.

SNG przedstawił więc wyjściowe propozycje monopolisty do negocjacji. Trudno złamać barierę tajemnicy negocjacji powołując się nawet na interes stron i zasady konkurencyjności, skoro na rynku jest jeden dostawca wody.
- Cały proces negocjacyjny powinien być jawny. Organ wykonawczy miasta jest organem publicznym i procedury nie powinny być tajne. Każdy mieszkaniec ma prawo by zapoznać się z przebiegiem procesu decyzyjnego oraz jak są prowadzone rozmowy, jakie padają argumenty – uważa Jolanta Banach, radna lewicy w RMG.

Czekamy zatem na odpowiedź na nasz wniosek o udostępnienie informacji o warunkach negocjacyjnych w trybie dostępu do informacji publicznej.
- Platforma Obywatelska ma tyle wspólnego z obywatelskością co milicja, która też była obywatelska. Radni nie maja wpływu na cenę wody. Ba! Nawet wniosek negocjacyjny nie trafia do komisji merytorycznych Rady Miasta jak Komisja polityki gospodarczej. Ani razu komisja w tej kadencji nie opiniowała wniosku SNG, ani też wyników prezydenckich negocjacji – mówi Grzegorz Strzelczyk, radny PiS.

Cena wody zawiera dwie grupy taryfowe za dostawę wody i za odbiór ścieków oraz dwie opłaty dodatkowe - opłatę za rozliczanie mieszkańców budynków wielorodzinnych oraz opłaty za ponadnormatywny zrzut ścieków.

Negocjacje ceny wody dla mieszkańców półmilionowej metropolii, podobnie jak umowa wiążąca Gdańsk z francuska spółką Saur International, a nawet pensja prezesa SNG oraz miejsca posiedzeń Rady nadzorczej spółki są owiane tajemnicą.

Przypomnijmy , że  zarząd SNG francusko – gdańskiej spółki nie zechciał przekazać gdańszczanom informacji ile zarabia prezes zajmującej się wodą i ściekami SNG oraz gdzie odbywają się posiedzenia jej Rady Nadzorczej.

I to mimo obowiązku udostępniania informacji publicznej nałożonego m.in. na podmioty reprezentujące jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego i gospodarujące mieniem komunalnym. Dla przypomnienia udziały w SNG ma Gmina Gdańsk (49 proc.). 

Zachowuje się przy tym jak ów portier z nocnego lokalu nagabywany przez klienta o losy wierzchniego okrycia: „Nie mamy pańskiego płaszcza i co pan nam zrobi?”.
- W odpowiedzi na zadane przez Pana pytania stwierdzamy, że nie jesteśmy zobowiązani udzielać odpowiedzi w trybie udostępnienia informacji publicznej. Jest to ostateczne stanowisko Zarządu spółki w tej sprawie – czytamy na firmowym papierze przekazanym przez  SNG.

Jest jednak pewien progres. Otóż w przyszłym miesiącu radnym opozycji zostanie udostępniona w magistracie umowa wiążąca od 21 lat Gdańsk z francuskim Saur International, zawiązująca SNG. Trzeba było nacisku części mediów i opozycji by ta umowa została ujawniona. 

Prezydent Adamowicz przy negocjacjach zapewne dołoży starań by cena nie poszybowała za wysoko, chociaż jego niefrasobliwość w wypełnianiu urzędowych dokumentów dotyczących własnego majątku budzi niepokój.
- Ta nadzieja może być złudna, bo większość gdańszczan martwi się jak związać koniec z końcem, a  prezydent miasta a to zapomni o wpisaniu przychodu z wynajmu swoich mieszkań, albo pominie jedną ze swych nieruchomości w oświadczeniu majątkowym. Tak czy inaczej widać, że w Gdańsku jest realizowany postulat wyborczy PO „by żyło się lepiej” z dodatkiem - swoim. Szkoda, że prezydent Adamowicz nie gra z Donaldem Tuskiem  w piłkę, bo ci którzy z nim grają mają jeszcze lepiej - ironizuje radny Strzelczyk.

Na grudniowej sesji Rady Miasta Gdańska gdańscy rajcy jak zwykle nie podejmą nawet dyskusji nad cenami wody. Ustawa, znowelizowana w 2010 roku, nie nakłada na zarządzie miast i gmin takiego obowiązku. Zgodnie z Ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zdaniem radnego Krupy Rada Miasta Gdańska nie ma wpływu na wysokość opłat za wodę. Rada może odrzucić taryfy jedynie w przypadku gdy zostały one sporządzone niezgodnie z przepisami, a nie z uwagi na cenę wody.

- Od dawna przestaliśmy udawać ze radni mają wpływ na kształtowanie cen wody. To jest dominium pana prezydenta. Co roku powtarza się sytuacja, że  negocjacje prowadzi prezydent Gdańska, czy raczej wiceprezydent Maciej Lisicki i cokolwiek byśmy nie zrobili to decyzja po rozmowie z SNG należy do niego. Nie spodziewam się by rada dyskutowała nad cenami wody. Tak jest skonstruowana ustawa. Z pewnością prezydent Adamowicz i jego ekipa użyją swoich zdolności negocjacyjnych – uważa Maciej Krupa, szef klubu PO, mającego zdecydowaną przewagę w Radzie Miasta Gdańska.

A utajnienie wniosku?
- Sama decyzja o cenie wody i jej, poparte argumentami, uzasadnienie będą oczywiście jawne. Co do przesłanek tajności samego wniosku cenowego trudno się wypowiadać – dodaje Krupa.

SAUR Neptun Gdańsk, która od 1992 r.  wchodzi w  skład  francuskiej Grupy SAUR - jednego z największych liderów w dziedzinie usług komunalnych na świecie. Spółka w 1992 r. była pierwszym partnerstwem publiczno-prywatnym zawartym pomiędzy miastem a prywatnym operatorem w kraju Europy Środkowej by świadczyć usługi wodociągowe.  Przypomnijmy, że nad gdańska wodą pieczę sprawują prezes SNG Serge Bosca i jego zastępcy Jacek Kieloch oraz czuwa siedmioosobowa Rada Nadzorcza. W radzie Francuzi mają czterech członków. Trzy miejsca są dla  gminy.
Francuski oddział koordynujący działalność międzynarodową ma siedzibę  w Guyancourt, malowniczej miejscowości w regionie Île-de-France. To niemal przedmieścia Paryża.  

W ubiegłym roku francuski właściciel gdańskiej wody (51 proc. akcji) odnotował zysk w niebagatelnej kwocie 25,05 mln zł. Po odprowadzeniu podatku pozostało, netto, do podziału miedzy udziałowców blisko 20 milionów złotych – 19 982 241 zł. Do Saur International popłynęła dywidenda – 9 936 375 zł. Miasto Gdańsk zadowoliło się kwotą nieco mniejszą – 9 546 713 zł.
SNG odpowiada za kompleksową eksploatację systemu wodociągowo – kanalizacyjnego oraz za ciągłość i jakość usług, w tym dostawy wody zgodne z obowiązującymi normami. Zaś właścicielem infrastruktury wodociągowo – kanalizacyjnej jest spółka miejska Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna.

Zgodnie z ustawą SNG składa wniosek taryfowy w terminie 70 dni przed planowaną podwyżką cen. Prezydent weryfikuje ten wniosek, m.in. koszty wynagrodzeń zarządu, rady nadzorczej itd. Zgodnie z ustawą decyzja prezydenta nie podlega weryfikacji i 70 dni po złożeniu wniosku - ceny ulegają zmianie.

Rada może odrzucić taryfy - w przypadku gdy zostały one sporządzone niezgodnie z przepisami, a nie z uwagi na cenę wody. Nawet niepodjęcie przez Radę Miasta uchwały zatwierdzającej taryfy oznacza tyle, że po weryfikacji ich przez prezydenta, automatycznie wchodzą one w życie po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku o ich zatwierdzenie. Taryfy, niezależnie od sposobu wdrożenia (tj. albo przez zatwierdzenie przez Radę, albo zweryfikowanie przez prezydenta), obowiązują przez rok. Czy gdańszczanie są bezradni wobec takiego stanu rzeczy?
Nie, ale tylko przy solidarnej postawie prezydenta i radnych można negocjować intensywnie i skutecznie. Tak uczynili np. w 2011 roku sopocianie, których też obsługuje SNG. W Sopocie zostały wówczas ustalone ceny wody i wywozu ścieków na 7,32 zł netto przy stawce 8,95 zł netto dla Gdańska, ale przy wspólnym stanowisku Rady Miasta i prezydenta Sopotu.
ASG