Z historii gdańskiego samorządu - rok 1994

Do rady miasta w Gdańsku kandydują jeszcze działacze PSL, partii dziś nieobecnej w życiu Gdańska, poza prof. Wojciechem Przybylskim, któremu transfer z partii robotniczej do chłopskiej zapewnił drugie życie w polityce. Kilku kandydatów PSL wystartowało wtedy w 4 okręgach, listy były krótkie, raptem dwa nazwiska. Jan Borowik i Krystian Gast - w okręgu nr 2, Jadwiga Chodkiewicz i Zbigniew Pachocki - w okręgu nr 4, Wiesław Barański i Józef Cubała - w okręgu nr 9 oraz Konstanty Awtuch, Jan Lewczyk i Kazimierz Reich - okręg nr 10. Rok 1994 to też początek karier samorządowych radnych SLD, lewica wróciła wtedy licznie do polityki miejskiej. Mandaty zdobyli m.in. Tadeusz Brodzik, Ginter Manuszewski, Eugeniusz Węgrzyn, Włodzimierz Mormol, Lilianna Barańska, Eugeniusz Głogowski, Leon Brzozowski, Aleksander Żubrys, Stanisław Rajkowski, Janusz Gielecki, Władysław Łęczkowski, Tadeusz Kowalewski, Barbara Meyer, Kazimierz Gorczyński. W roku 1994 w wyborach pojawił się też Bogdan Oleszek, który wspólnie z Eugeniuszem Lewandowskim i Władysławem Ścińskim reprezentował naówczas BBWR. A jego późniejszy partner w zarządzaniu Gdańskiem, Paweł Adamowicz, zdawał już relacje mieszkańcom z pracy w swojej pierwszej kadencji w radzie, zauważając, że "był członkiem Klubu Pomorskiego, opozycyjnego wobec prezydenta Jamroża. W czerwcu 1991 osobiście głosowałem przeciwko kandydaturze F. Jamroża na prezydenta miasta, uważając, że nie posiada intelektualnych i osobowościowych kwalifikacji niezbędnych do zarządzania tak dużym miastem jak Gdańsk. Później kilkakrotnie podejmowałem próby jego odwołania".