Dobę zajęło mi zebranie do kupy mózgu po muzycznym huraganie jaki zapewnili członkowie grupy Soulfly. I zapewne nie tylko mnie. Formacja Maxa Cavalery pokazała czym jest metalowa ekstraklasa.
Zanim o samym koncercie, należy powiedzieć, że Cavalera przyjechał do Gdańska nie tylko zagrać koncert. Jako Brazylijczyk jest fanem piłki nożnej. Z tej okazji odwiedził PGE Arenę, Muzeum Lechii Gdańsk oraz został kolejnym dumnym posiadaczem koszulki gdańskiego klubu, na którym widniał numer 66. Bardzo miło. Ciekawe czy przy kolejnej okazji wyjdzie w niej na scenę.
Przejdźmy teraz do tego, co najistotniejsze, czyli poniedziałkowego koncertu w B90. Mimo dość niedogodnego terminu dopisała publiczność, która okazała się bardzo zdyscyplinowana. Bramy klubu otwarto o godzinie 19 i praktycznie w ogóle nie było kolejek do wejścia. Ludzie przychodzili systematycznie, a nie na ostatnią chwilę. Co ułatwiło pracę obsłudze klubu. Żeby tylko mogło zawsze tak być…
Wieczór otworzył zespół Lody Kong, który założyli synowie Maxa – Zyon oraz Igor. Trzeba przyznać, że chłopaki odziedziczyli po ojcu talent do robienia potężnej muzyki metalowej. Wprawdzie grali tylko pół godziny, ale w tym czasie zdołali dość dobrze rozgrzać publiczność. Ci, którzy widzieli ich po raz pierwszy nie szczędzili pochwał. Nic dziwnego, Lody Kong to bardzo ciekawy zespół młodej sceny metalowej.
Chwilę po 21 na scenie pojawili się główni wykonawcy wieczoru, Soulfly. Rozpoczęli potężnie. Od dwóch utworów z ostatniej płyty, „Savages” – „Bloodshed” oraz „Cannibal Holocaust”. Z miejsca pokazali jak będzie ten koncert wyglądał. Nie zamierzali brać jeńców, postanowili od razu wszystko zniszczyć. A to, przy perfekcyjnym nagłośnieniu B90, trudne nie było. Przyjemnie było uczestniczyć w koncercie metalowym, w którym wszystko brzmiało należycie, a nie jak jazgot.
Mimo że Max Cavalera powiększył się wagowo, to nic nie stracił ze swojej młodzieńczej energii. Na scenie był kwintesencją metalowej legendy. Panował nad tłumem, a jednocześnie był nieco nonszalancki, chociażby wtedy, kiedy grał na gitarze bez przykładania ręki do gryfu. Jednak przy jego charyzmie to był niemal atut. Warto też zwrócić uwagę na pozostałych muzyków - Tony’ego Camposa, basistę zespołu, który wygląda niemal jak brat Kerry’ego Kinga ze Slayera, szalejącego gitarzystę, Marca Rizzo, który raz po raz popisywał się swoja mnogością technik grania na instrumencie oraz na Zyona Cavalerę, syna Maxa, który od 2012 roku jest w zespole. Młodziań świetnie radził sobie zarówno ze spokojniejszym tempem, jak i tym niemal grindecore’owym. To wszystko stanowiło zwartą całość, w której nie było miejsca na pomyłkę.
Publiczność kompletnie oddała się we władanie lidera Soulfly już po trzecim utworze. „The Prophecy” przełamało wszelkie lody między obiema stronami. Widownia wykonywała wszelkie zachcianki Cavalery – unosiła ręce, klaskała czy wyśpiewywała refreny. Nie zabrakło także zabawy na odpowiadanie. Najlepiej chyba wyszło to najbardziej piłkarskie, „Ole, ole, ole, ole! Soulfly, Soulfly!”. Jednak prawdziwa rzeź miała miejsce, kiedy kilkukrotnie fani utworzyli circle pit, czyli pogo dla najzagorzalszych. Widok i energia były niesamowite. Jedyną przeszkoda była osłona kabli, wykonana z dość śliskiego materiały, na którym ludzie od czasu od czasu się ślizgali.
Jednak Max Cavalera to nie tylko Soulfly. To także, a może przede wszystkim, legendarna Sepultura. Mimo że Brazylijczyk nie zbyt chętnie powraca do przeszłości, to na gdańskim koncercie nie zabrakło kilku utworów z repertuaru poprzedniego zespołu lidera. Wybrzmiały „Refuse/Resist”, „Arise”, „Dead Embryonic Cells”, „Terrority” oraz, oczywiście, „Roots Bloody Roots”, przy którym publiczność dosłownie oszalała.
I trzeba powiedzieć, że mimo ogólnego świetnego wrażenia, przekrojowości utworów, to właśnie te stare brzmiały najlepiej. A wszystko dlatego, że Sepultura, jak i na początku działalności Soulfly, mocno korzystali z brazylijskich rytmów ludowych. To był ich znak rozpoznawczy, z tego powstawały najlepsze utwory. Szkoda, że trochę tego zabrakło w Gdańsku. Gdyby zagrali ciut więcej chociażby z krążka „Primitive”, to na pewno nikt by nie narzekał.
Tym bardziej, że dla wielu osób był to koncert nostalgiczny. Podróż do czasów swojej młodości. Ale należy też zauważyć, że wiek publiczności był bardzo zróżnicowany. Od dziesięciolatka po ludzi koło pięćdziesiątki. To tylko pokazuje siłę Soulfly. Zespół zagrał półtoragodzinny, wyśmienity koncert, który pozostawił jednak lekki niedosyt. Bo mogło być dłużej, więcej… Pozostaje jedynie czekać na kolejną wizytę w Gdańsku.
Patryk Gochniewski
- 02/07/2014 21:35 - Open'er '14: The Black Keys – pierwsi headlinerzy zawiedli
- 02/07/2014 19:40 - Open'er '14: Interpol godnie otworzył główną scenę festiwalu
- 01/07/2014 13:16 - Open'er: Co warto lub trzeba zobaczyć i odwiedzić w tym roku
- 27/06/2014 13:50 - Czas zacząć Fląder Festiwal 2014
- 23/06/2014 13:14 - Znamy szczegółowy program Open'er Festival 2014
- 13/06/2014 15:52 - Soulfly wystąpi w B90
- 30/05/2014 12:51 - Open'er: Faith No More zamykają listę headlinerów
- 30/05/2014 12:03 - Backstreet Boys zapraszają do Ergo Areny
- 26/05/2014 16:35 - Na koniec maja – romantyczny koncert na Ołowiance
- 21/05/2014 20:24 - Behemoth zatrzymany w Rosji, ale już wrócił do kraju - aktualizacja